ဟုတ္ကဲ႕ သတင္းနဲ႕ နည္းပညာေခတ္ၾကီးမွာ သတင္းေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိး နည္းပညာေတြက အဖုံဖုံ တကယ္ကုိ ေရွးလူၾကီးေတြ အတြက္ေတာ႕ မ်က္စိရွဳပ္စရာၾကီးပါဗ်ာ။ေခတ္အလုိက္ ေခတ္အၾကုိက္ဆုိတာ သူတုိ႕နဲ႕ မဆုိင္။ ေခတ္အေတြးေခတ္အေရးဆုိတာ သူတုိ႕အလုပ္မဟုတ္။ ယေန႕ေခတ္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြ မည္မွ်ပင္ ေပါမ်ားေနပါေစ သူတုိ႕စိတ္မဝင္စား။ မေန႕ကမွ ေပၚလာတဲ႕ ကိုရီးယားကားေတြကို ေရႊဘတုိ႕ ေခတ္ကမ်ားကြာ ဆုိျပီး အားရပါးရ ေျပာတက္တဲ႕ က်ဳပ္ဘၾကီးကုိေျပးျပီးသတိရလုိက္တာ။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ တုိ႕ေရးခဲ႕တဲ႕ သီခ်င္းေတြကုိ ေသခ်ာနားေထာင္စမ္း ဆုိျပီး ဘၾကီးေျပာတဲ႕စကားေတြ ယေန႕ေခတ္ရဲ႕ ေပၚပင္ေတးကုိၾ ကဳိက္ၾကတဲ႕ ဘၾကီးရဲ႕ေျမးေတြေတာင္ အလြတ္ရကုန္ျပီ ဘၾကီးေရ ......လုိ႕ ေျပာလုိက္ခ်င္တယ္။ လူေတြ ေျပာင္းလဲတက္တာကုိ ဘၾကီးေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ကို မွီခဲ႕တဲ႕က်ဳပ္ဘၾကီးက ဘယ္အရာမဆုိ ႏွဳိင္းယွဥ္ျပီး ေျပာတက္တယ္။ သိပၸံပညာကုိ သူမသင္ခဲ႕ဘူးေပမယ္႕ ဒီနွစ္ရာသီဥတု အေျခအေနကုိ သူေကာင္းေကာင္းခန္႕မွန္းနဳိင္တယ္။ ရြာရဲ႕ေတာင္ဘက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္္ရွိခဲ႕တဲ႕ အင္းၾကီးရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္နဳိင္ဖြယ္အေျခအေနကို သူနဲနဲပါးပါး တီးမိ ေခါက္မိရွိတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ သူက စကားသိပ္ေျပာတမဟုတ္ေတာ႕ သူ႕ကုိ လူအ ၾကီး လူေအးၾကီးလုိ႕ ထင္ၾကတာမ်ားတယ္။ လူမ်ားရင္ က်ဳပ္ဘၾကီးက သိပ္ျပီးစကားမေျပာဘူး။ေဝးေဝးက ေရွာင္တက္တယ္။ ေဟာဒီ လက္ႏွစ္သစ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတဲ႕လွ်ာက လူေတြကို သိပ္ျပီးဒုကၡေပးလြန္းတယ္တဲ႕။ငယ္ငယ္က ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ပါဘူး။ နဲ နဲ စာေလး ဘာေလးဖတ္လာမွ သင္ယူျပီးမွ နဲနဲ သေဘာမိလာပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ဘၾကီးေျပာတဲ႕ပုံျပင္ေတြ ခုေတာ႕ ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေတာ႕ပါဘူး။အေတာ္ေလးမ်ားပါတယ္။ ဟုိး.....ေရွးေရွးတုန္းက ဆုိျပီးသူအစခ်ီလုိက္ရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မျပီးေတာ႕ဘူး။အဲဒီည အဲဒီေနရာမွာတင္အိပ္ဖုိ႕သာ စဥ္းစားထားေပေတာ႕ ။ ကေလးမွန္သမွ်ကို ခ်စ္တက္တဲ႕ က်ဳပ္တုိ႕ဘၾကီးက ကေလးေတြကုိ ေခ်ာ႕သိပ္တက္တဲ႕ပုံျပင္ေတြနဲ႕ တကယ္႕မွတ္သားေလာက္စရာ သူတို႕ဂ်ပန္ေခတ္က အေတြ႕အၾကဳံေတြကို က်ဳပ္တုိ႕ကိုေျပာျပတက္ျပီး အိမ္တုိင္ယာေရာက္လုိက္ျပီးပို႕ အိပ္ေစတက္တာသူ႕ဝသီကုိးဗ်။ က်ဳပ္တုိ႕ အမ်ဳိးက အစြဲလမ္းၾကီးပါတယ္ဆုိ။
လူေတြရဲ႕သေဘာ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕သေဘာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသူေျပာျပခဲ႕တာ မွတ္မိသေလာက္ဆုိရင္ သူက မဃေဒဝလကၤာကုိ အာဂုံနီးပါးရတယ္ထင္တယ္။သူရြက္ျပသမွ် ေနာက္မွ ဖတ္ၾကည္႕ေတာ႕ကြက္တိ ျဖစ္ေနတယ္။အံ႕ၾသမိပါတယ္။တကယ္ပါ။ လူေတြေသျပီဆုိရင္ ငယ္ငယ္ကတည္းက မေၾကာက္ဖုိ႕ မလန္႕ဖုိ႕ အျမဲေျပာခဲ႕ပါတယ္။ေသသြားတဲ႕ ရုပ္ေကာင္ၾကီးက ဘာမွမလုပ္နဳိင္ဘူးဆုိျပီး လူေသတဲ႕အိမ္ကုိက်ဳပ္တုိ႕တပ္ဖြဲ႕ကိုေခၚသြားျပီး လူေသေကာင္ေဘးမွာ စကားေတြ ပုံျပင္ေတြ ေျပာျပခဲ႕ဘူးပါတယ္။ ဘၾကီးအားကုိးနဲ႕မုိ႕ ငယ္ငယ္က လုံးဝကုိ မေၾကာက္ခဲ႕တာပါ။ ေနာက္ျပီး သုႆာနတစ္စျပင္ထိေအာင္ ညေမွာင္ေမွာင္ေတြမွာဆုိ တစ္ေယာက္တည္းလဲ မေၾကာက္မရြံ႕သြားခဲ႕တဲ႕ဘၾကီးရယ္ပါ။ ကေလးေတြကို သိပ္ခ်စ္တက္တဲ႕ ဘၾကီးက ကေလးေတြ ေၾကာက္လန္႕ေအာင္ေျခာက္တက္သူေတြကုိ သိပ္ျပီးမုန္းပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား သတၱိေတြရွိေအာင္ အျမဲလုပ္ေပးေလ႕ရွိပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ရြာမွာ အားငယ္သူမ်ား အႏွိမ္ခံလူတစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ဘၾကီးက အျမဲကိုယ္တုိင္သြားျပီးအားေပးတက္ပါတယ္။ပုိက္စံေတြ ဘာေတြထုပ္ေပးျပီး အျမဲအားေပတက္ပါတယ္။ဘၾကီးမွာခ်မ္းသာသလားဆုိရင္ မခ်မ္းသာပါဘူး။္ထမင္းတစ္နပ္စာေတာင္မွ ၾကဳံရာမွာစားတက္တာပါ။ဝတ္စရာ အဝတ္အတြက္လည္း သိပ္ျပီးဇီဇာေၾကာင္တက္တဲ႕သေဘာမရွိပါဘူး။ သူသိထားတဲ႕ သူေလ႕လာထားသမွ်အေထြေထြ ဗဟုႆုတ ေပးဖုိ႕အတြက္ကိုပဲသူက စိတ္သန္တာပါ။ ေဗဒင္စသည္ ၾကယ္တာရာေတြၾကည္႕ျပီး သူအျမဲေျပာတက္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ေတာ႕ မမွတ္မိပါဘူး။ေကာင္းကင္မွာ ရွိတဲ႕ ၾကယ္ေတြကို ၾကည္႕ျပီး အျမဲေကာက္ခ်က္ခ်တက္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ေတာ႕ ဘုမသိ ဘမသိကေလးေတြပါပဲ။တကယ္ပါ။က်ဳပ္တုိ႕ဘၾကီးသာရွိေသးရင္ နဳိင္ငံျခားမွာလာျပီး ပိုက္စံအကုန္ခံကာပညာသင္စရာမလုိပါဘူး။ ဒါဆုိ က်ဳပ္ဘၾကီးမရွိလို႕ေပါ႕လုိ႕ ေမးစရာေတာ႕ ရွိတာေပါ႕။ တိက်တဲ႕ အေျဖေတာ႕မရွိပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႕အမ်ဳိးေတြက အစြဲလမ္းၾကီးပါတယ္ဆုိမွ။
ဟုတ္ပါတယ္။လူေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အနီးမွာရွိရင္ တန္ဖုိးမထားခ်င္တက္ပါဘူး။ကုိယ္႕ေခါင္းထဲမွာရွိတဲ႕ ဦးေဏွာက္ကုိ ဦးေဏွာက္လုိ႕မထင္တက္ပါဘူး။ကုိယ္သိထားတဲ႕ အသိကုိ အသိလုိ႕မထင္တက္ပါဘူး။ယေန႕ေခတ္မွာပါ။သုေတသနသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတုိ႕အခ်ိန္ေတြကုိရင္းႏွီးျပီး သူတုိ႕လုိခ်င္တဲ႕အေျဖအတြက္မျဖစ္မေန ရွာေဖြတက္ၾကပါတယ္။ ေနရာအႏွံ႕ကုိသြားၾကတာပါ။အေရွက အေနာက္ ၊ အေနာက္က အေရွ႕ ၊ ေတာင္က ေျမာက္ ၊ ေျမာက္က ေတာင္ ဥဒဟုိသြားလာေနၾကတာပါ။သူတုိ႕ ညာဏ္ရွိသေလာက္ေတာ႕ ရသြားၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ရြာက က်ဳပ္ဘၾကီးက အဲလုိမ်ဳိးမသြားခဲ႕ပါဘူး။ ဒါေပသိ ရြာထဲမွာေနျပီး လူေတြနဲ႕စကားေျပာ လူေတြနဲ႕ ေပါင္းသင္း လူေတြကုိ ကူညီ လူမွဳဒုကၡမ်ားနဲ႕ ေပ်ာ္ေမြ႕ဆုိေတာ႕ အင္း ဘၾကီးလဲ ဘၾကီးရဲ႕ ညာဏ္ရွိသေလာက္ေတာ႕ ရသြားမွာပါပဲ ဒါေၾကာင္႕ေျပာတာေပါ႕ က်ဳပ္တုိ႕အမ်ဳိးက အစြဲအလမ္းၾကီးပါတယ္ဆုိ။
လူေတြရဲ႕သေဘာ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕သေဘာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသူေျပာျပခဲ႕တာ မွတ္မိသေလာက္ဆုိရင္ သူက မဃေဒဝလကၤာကုိ အာဂုံနီးပါးရတယ္ထင္တယ္။သူရြက္ျပသမွ် ေနာက္မွ ဖတ္ၾကည္႕ေတာ႕ကြက္တိ ျဖစ္ေနတယ္။အံ႕ၾသမိပါတယ္။တကယ္ပါ။ လူေတြေသျပီဆုိရင္ ငယ္ငယ္ကတည္းက မေၾကာက္ဖုိ႕ မလန္႕ဖုိ႕ အျမဲေျပာခဲ႕ပါတယ္။ေသသြားတဲ႕ ရုပ္ေကာင္ၾကီးက ဘာမွမလုပ္နဳိင္ဘူးဆုိျပီး လူေသတဲ႕အိမ္ကုိက်ဳပ္တုိ႕တပ္ဖြဲ႕ကိုေခၚသြားျပီး လူေသေကာင္ေဘးမွာ စကားေတြ ပုံျပင္ေတြ ေျပာျပခဲ႕ဘူးပါတယ္။ ဘၾကီးအားကုိးနဲ႕မုိ႕ ငယ္ငယ္က လုံးဝကုိ မေၾကာက္ခဲ႕တာပါ။ ေနာက္ျပီး သုႆာနတစ္စျပင္ထိေအာင္ ညေမွာင္ေမွာင္ေတြမွာဆုိ တစ္ေယာက္တည္းလဲ မေၾကာက္မရြံ႕သြားခဲ႕တဲ႕ဘၾကီးရယ္ပါ။ ကေလးေတြကို သိပ္ခ်စ္တက္တဲ႕ ဘၾကီးက ကေလးေတြ ေၾကာက္လန္႕ေအာင္ေျခာက္တက္သူေတြကုိ သိပ္ျပီးမုန္းပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား သတၱိေတြရွိေအာင္ အျမဲလုပ္ေပးေလ႕ရွိပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ရြာမွာ အားငယ္သူမ်ား အႏွိမ္ခံလူတစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ဘၾကီးက အျမဲကိုယ္တုိင္သြားျပီးအားေပးတက္ပါတယ္။ပုိက္စံေတြ ဘာေတြထုပ္ေပးျပီး အျမဲအားေပတက္ပါတယ္။ဘၾကီးမွာခ်မ္းသာသလားဆုိရင္ မခ်မ္းသာပါဘူး။္ထမင္းတစ္နပ္စာေတာင္မွ ၾကဳံရာမွာစားတက္တာပါ။ဝတ္စရာ အဝတ္အတြက္လည္း သိပ္ျပီးဇီဇာေၾကာင္တက္တဲ႕သေဘာမရွိပါဘူး။ သူသိထားတဲ႕ သူေလ႕လာထားသမွ်အေထြေထြ ဗဟုႆုတ ေပးဖုိ႕အတြက္ကိုပဲသူက စိတ္သန္တာပါ။ ေဗဒင္စသည္ ၾကယ္တာရာေတြၾကည္႕ျပီး သူအျမဲေျပာတက္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ေတာ႕ မမွတ္မိပါဘူး။ေကာင္းကင္မွာ ရွိတဲ႕ ၾကယ္ေတြကို ၾကည္႕ျပီး အျမဲေကာက္ခ်က္ခ်တက္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ေတာ႕ ဘုမသိ ဘမသိကေလးေတြပါပဲ။တကယ္ပါ။က်ဳပ္တုိ႕ဘၾကီးသာရွိေသးရင္ နဳိင္ငံျခားမွာလာျပီး ပိုက္စံအကုန္ခံကာပညာသင္စရာမလုိပါဘူး။ ဒါဆုိ က်ဳပ္ဘၾကီးမရွိလို႕ေပါ႕လုိ႕ ေမးစရာေတာ႕ ရွိတာေပါ႕။ တိက်တဲ႕ အေျဖေတာ႕မရွိပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႕အမ်ဳိးေတြက အစြဲလမ္းၾကီးပါတယ္ဆုိမွ။
ဟုတ္ပါတယ္။လူေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အနီးမွာရွိရင္ တန္ဖုိးမထားခ်င္တက္ပါဘူး။ကုိယ္႕ေခါင္းထဲမွာရွိတဲ႕ ဦးေဏွာက္ကုိ ဦးေဏွာက္လုိ႕မထင္တက္ပါဘူး။ကုိယ္သိထားတဲ႕ အသိကုိ အသိလုိ႕မထင္တက္ပါဘူး။ယေန႕ေခတ္မွာပါ။သုေတသနသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတုိ႕အခ်ိန္ေတြကုိရင္းႏွီးျပီး သူတုိ႕လုိခ်င္တဲ႕အေျဖအတြက္မျဖစ္မေန ရွာေဖြတက္ၾကပါတယ္။ ေနရာအႏွံ႕ကုိသြားၾကတာပါ။အေရွက အေနာက္ ၊ အေနာက္က အေရွ႕ ၊ ေတာင္က ေျမာက္ ၊ ေျမာက္က ေတာင္ ဥဒဟုိသြားလာေနၾကတာပါ။သူတုိ႕ ညာဏ္ရွိသေလာက္ေတာ႕ ရသြားၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ရြာက က်ဳပ္ဘၾကီးက အဲလုိမ်ဳိးမသြားခဲ႕ပါဘူး။ ဒါေပသိ ရြာထဲမွာေနျပီး လူေတြနဲ႕စကားေျပာ လူေတြနဲ႕ ေပါင္းသင္း လူေတြကုိ ကူညီ လူမွဳဒုကၡမ်ားနဲ႕ ေပ်ာ္ေမြ႕ဆုိေတာ႕ အင္း ဘၾကီးလဲ ဘၾကီးရဲ႕ ညာဏ္ရွိသေလာက္ေတာ႕ ရသြားမွာပါပဲ ဒါေၾကာင္႕ေျပာတာေပါ႕ က်ဳပ္တုိ႕အမ်ဳိးက အစြဲအလမ္းၾကီးပါတယ္ဆုိ။
0 comments:
Post a Comment