အားလုံးကုိ တူညီစြာျမင္တက္ဖုိ႕

(၁)
ဟုတ္ကဲ႕ တစ္ခါမွ စာသင္ခမ္းက အေၾကာင္းေတြ မတင္ခဲ႕ဖူးပါဘူး။ကုိယ္ျမင္သလုိပဲ ေျပာမွာပါ။ဦးတည္ခ်က္ေတာ႕ ရွိမွာပါ။အဲဒီ ဦးတည္ခ်က္ကလည္း ကုိယ္အတြက္ပဲျဖစ္တယ္။ေနာက္ျပီး ကုိယ္နဲ႕သက္ဆုိင္သူအတြက္ပါ။ၾကာပါျပီ အေတာ္ၾကာပါျပီ။ ဘာသာစကား ၊ လူမ်ဳိး ၊ ေနာက္ျပီး ေနရာေဒသ ၊ ဓေလ႕ထုံးစံ ၊အယူအဆ ၊ စရုိတ္ စတဲ႕အရာ ေတြေပၚမွာ တက္မက္တဲ႕စိတ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး ေျပာသြားတာပါ။ဒါဟာ ဒီေန႕ လူမ်ဳိးတုိင္းအတြက္ လုိအပ္မယ္လုိ႕ ထင္တယ္။ကုိယ္လုပ္တာပဲ အမွန္လို႕ ငါတေကာေကာ ေကာေနသူတုိ႕အတြက္ သိပ္ျပီးတန္းဖုိးရွိပါတယ္။ တကယ္ပါ ငါက ဘာပဲ သူက ဘာပဲ ဆုိတဲ႕ အယူသီးမွဳေတြဟာ သိပ္ျပီးက်ဥ္းေျမာင္းလြန္းပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္နဲ႕ နီးစပ္ရာသည္သာ အမွန္ဆုိတဲ႕ သေဘာတရားေတြ တစ္သမတ္သမားေတြအတြက္ရယ္ပါ။ ဟုတ္ကဲ႕ က်ဳပ္လဲ ပါမွာပါပဲ။ေအာ္ .......... ေျပာရအုံးမယ္။လူဆုိတာ ကိုယ္႕ကုိကုိယ္ သက္သာေအာင္ ေျဖသိမ္႕တက္ေအာင္ ေတြးတက္တဲ႕ သေဘာရွိပါတယ္။တစ္ခုခု အေပၚမွာ တက္မက္တဲ႕စိတ္ထားၾကည္႕ရင္ ဒီလုိမ်ဳိးျဖစ္တက္ပါတယ္။ လူေတြ မွားတာ မွန္တာ က်ဳပ္နဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး။ ဆရာၾကီး ဦးေရႊေအာင္ ေျပာခဲ႕သလုိ ကာမတဏွာ ထက္ ဝါဒတဏွာက ပုိျပီးေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ငါက ဘယ္နဳိင္ငံက ဘာလူမ်ဳိး ဘယ္ေဒသ ဒီလုိမ်ဳိးေတြကုိဆုိလုိတာပါ။ ကုိယ္႕ကို ကိုယ္ အက်ဥ္းခ်ပစ္တာပါ။အမွန္တကယ္ ေလာကကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္တယ္ ဆုိရင္ ကိုယ္တုိင္ အရင္ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္ဖုိ႕လုိအပ္ပါတယ္။ဆရာက ဘာသာစကားအခက္အခဲ နဲ႕ပတ္သက္လုိ႕ေျပာေနတာပါ။ဒါနဲ႕ စပ္ျပီး စကားက ျပန္႕ထြက္သြားတာပါ။
(၂)
တူညီစြာ ျမင္တက္တဲ႕ အျမင္ဆုိတာေတာ႕ သိပ္မလြယ္တဲ႕အျမင္ပဲ။တကယ္လုိက္နာၾကည္႕ရင္ ခက္ခဲမွဳဆုိတာ ဘာမွ မ၇ွိေတာ႕ပါဘူး။ဘယ္အရာကို မွ တက္မက္စိတ္မရွိသူသာ တကယ္ျငိမ္းခ်မ္းဆုံးသူ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါ။သက္ရွိ သက္မဲ႕ေတြရဲ႕အေပၚမွာ တက္မက္စိတ္ထားၾကည္႕ပါလား။တစ္ခုခု အေပၚမွာေပါ႕။ကိုယ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ အခ်ိန္ေတြ ပုိင္ဆုိင္မွဳေတြ ေပးလုိက္ရတယ္ဆုိတာ သိလာမွာပါ။ ဒါက ဆရာေဆြးေႏြးတဲက အပုိင္းက႑မွာ မပါဘူး။ကုိယ္႕ဖာသာကုိ ေတြးၾကည္႕တာပါ။အမွန္တကယ္ကုိ သတိထားၾကည္႕ျဖစ္ရင္ ကိုယ္႕ကိုကုိယ္ေတာင္မွ ေယာင္ဝါးဝါး ျဖစ္သြားတယ္။သိပ္ျပီး နဳညံ႕လြန္းလုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္႕မွာ အဲေလာက္ျမင္နဳိင္တဲ႕ ထုိးထြင္း သိနဳိင္တဲ႕ ညာဏ္မရွိေသးလို႕ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ႕ အရာေတြက ကိုယ္႕ေဘးမွာ တကယ္ရွိပါတယ္။သတိမထားျဖစ္တာပါ။တက္မက္တဲ႕ စိတ္ဆုိတာ attachment ကို ဆုိလုိတာပါ။ကိုယ္႕ရဲ႕ ေန႕စဥ္ ဘဝမွာကို ေသခ်ာေကာင္းမြန္စြာ လုိက္နာနဳိင္ပါတယ္။အမွန္တရားကို ကိုယ္႕ကုိမွာတင္ ရွာရင္ ေတြ႕နဳိင္တယ္လို႕ စာေတြထဲမွာ ေသခ်ာစြာ ရွိပါတယ္။ကုိယ္က သတိမျပဳျဖစ္လုိ႕ပါ။အမွန္တကယ္ကို တူညီစြာျမင္တက္ရင္ ေလာက ၾကီးက တကယ္ကုိ ေနေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။ ဘယ္စစ္ပြဲမွ ၾကားဖူးမွာမဟုတ္သလုိ ျမင္ဖူးမွာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။
(၃)
ကဲ ကိုယ္႕ကုိ ကိုယ္ပဲ တက္မက္တဲ႕စိတ္နဲ႕ တစ္ေန႕ကုိ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ ေနဖူးသလဲ ။သူမ်ားရဲ႕အေပၚမွာေရာ ေနဖူးသလား။တက္မက္တဲ႕ စိတ္ဆုိတာ အမွန္ေတာ႕ လုိခ်င္တာပါပဲ။တစ္ခုခု ကုိ လုိခ်င္ေနလို႕ တစ္ခုခုအေပၚမွာ တက္မက္ေနတာ။အားလုံးကုိ တန္းတူျမင္တက္ရင္ ဘာမွ မဟုတ္ေတာ႕ပါဘူး။ဒါက စာေပအရပါ။အတုိင္းအတာ တစ္ခုေတာ႕ ရွိမယ္လုိ႕ထင္ပါတယ္။ေဝါဟာရ စကားလုံးေတြၾကားမွာ ဗ်ာမ်ားေနၾကတာပါပဲ။တကယ္႕တကယ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႕သူေတြက သိပ္ျပီးစကားမေျပာၾကပါဘူး။ေျပာရင္လဲ လုိရင္း တုိရွင္း ထိေရာက္စြာပဲ ေျပာတက္ပါတယ္။ၾကြားဝါလုိစိတ္ အနဳိင္ယူလုိစိတ္ အထင္ၾကီးေစလုိစိတ္ သူမ်ားထိခုိက္လုိစိတ္ လုံးဝကုိ မရွိၾကပါဘူး။အမွန္တကယ္လုိအပ္တဲ႕ ေနရာမွာဆုိရင္ မရွိမျဖစ္အခန္းက႑က ကျပတက္ၾကပါတယ္။ေနရာတုိင္း နဳိင္ငံတုိင္း လူမ်ဳိးတုိင္း ဌာနတုိင္းမွာ ရွိတက္ပါတယ္။ဟုတ္ကဲ႕ ဒါေတြကုိ သိထားဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။ဆရာေျပာတဲက တက္မက္တဲ႕စိတ္က ေပ်ာက္သြားပါတယ္။က်ဳပ္ဆုိလိုတာကေတာ႕ အားလုံးကုိ တူညီစြာ ျမင္တက္ဖို႕ဆုိတာ မလြယ္ပါဘူး။အားလုံးဟာ လုံးဝကုိ မတူညီနဳိင္ပါဘူး။အျမဲ ေျပာင္းလဲ ေနတယ္ ထာဝရတည္ျမဲတာ ဘာမွမရွိဘူးဆုိတာပဲ တူညီေနမွာပါ။ကဲ ဒီေတာ႕ ဗ်ာ ငါ ငါ ငါ ဆုိတဲ႕အရာေတြ ခဏေလာက္ လႊင္႕ပစ္ၾကည္႕ၾကရေအာင္လား။ ဒါဆုိရင္ ခင္ဗ်ားမရွိ္ေတာ႕ဘူး။က်ဳပ္လဲ မရွိေတာ႕ဘူး။ဘယ္သူမွ မရွိေတာ႕ဘူးေပါ႕။ဒါဆုိရင္ တကယ္ရွိေနတာက ဘာလဲ။အရွိတရား မရွိတရား ၊ သိစိတ္ မသိစိတ္ အမ်ားၾကီးပဲ။
ဘာမွ မတည္ျမဲျခင္း အျမဲထာဝရ ေျပာင္းလဲျခင္းထဲမွာ က်ဳပ္တုိ႕ေတြ တူညီစြာ ရွဳျမင္ၾကပါစုိ႕လုိ႕......။