ေတာက္တန္းရဲ႕ ပဌမဆုံး ည

(၄)
အား.........................။ခ်မ္းလုိက္တာ။အေမ...............။ပထမဆုံး ျငီးမိတာက အေမတဲ႕။မွတ္မိေသးတယ္။ ထက္ ျပီးမစဥ္းစားဘူး။ဒီဘဝမွာ အေမဆုိတာ တစ္ေယာက္တည္း။အင္း အိပ္ေတာ႕ အိပ္ေတာ႕ ကုိယ္႕ဖာသာကုိ ႏွစ္သိမ္႕ ေတးဆုိ ခ်မ္းလိုက္တာ။ေဘးနားက ေစာင္ကုိ ဆြဲျပီး ျခဳံပစ္လုိက္တယ္။မတက္နဳိင္ဘူး။တရား၏ မတရား၏ မေတြး နဳိင္။ေႏြးေထြးသြားဖုိ႕ လိုတယ္။ ေအာ္ အိပ္စက္ေနခ်ိန္မို႕ပါ။ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း ခ်မ္းေနတာလား ရွိသမွ်အေအးဓါတ္ ငါ႕စီကုိပဲ လာေနတာလား။ေအးလုိက္တာ။ငယ္ငယ္က သိပ္ခ်မ္းေနတဲ႕အခါ ဘယ္သူက ဘယ္လို လုပ္ေပးပါလိမ္႕။ ေအာ္ ငါ႕အျဖစ္ႏွယ္ေနာ္။ျဖစ္ရမယ္ ျဖစ္ကုိ ျဖစ္ရမယ္။မိသားစု မိသားစု နဲနဲ သေဘာေပါက္လုိက္တယ္။ လူဆုိတာ အသုိက္အဝန္း နဲ႕ေနရတာ။ခုေတာ႕ ငါ႕မွာ တစ္ေယာက္တည္း ငါ႕မွာ တကယ္တစ္ေယာက္တည္း။ ကေလးေတြ ကေလးေလးေတြ ဘယ္လိုအိပ္ၾကပါလိမ္႕။အင္း သူတုိ႕လဲ ေအးၾကမွာပဲ။ ေအာ္ ....... ခ်မ္းလုိက္တာ။ အား .................ေအးလုိက္တာ။ဒီလုိ နဲ႕တင္ ည .............ည ..............ည .........................ခ်စ္လုိက္ျပီ ။
(၅)
ခ်မ္းေအးေသာ ည...................။တိတ္ဆိတ္ေသာ ည......................။ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ည .............။
တရားသူၾကီး ။ေဒါတ္တာ ။ လမ္းဗိုိလ္ ။သူငယ္ခ်င္းမ်ား.....................။ဘယ္လိုမွကုိ မနဳိးခ်င္ေသာ ည........။ ဘယ္နဲ႕မွ မလဲနဳိင္ေသာ ည...............။ခ်စ္တက္သူအတြက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ ည...............။ငါ႕အတြက္ ပဌမ ည။ငါ႕အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိခဲ႕တဲ႕ ည............။လုံးဝကုိ မနဳိးထခ်င္ေသာ ညေလးတစ္ည။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ မရေသာ ည...........။မနက္ေရာက္လုိ႕မွ နံနက္ခင္းမွန္း မသိရေသာ ည.............။ အာရုဏ္ဘယ္အခ်ိန္တက္ပါလိမ္႕။ ဟုိး.............ေရွးေရွး အေတြး။ဘာမွ အေရးမၾကီးမွန္း မသိခဲ႕ဘူး။ ေတာင္တန္း ည။တကယ္႕ကုိ ေတာင္တန္းက ည။ေရာက္ဖူးသူတုိင္း သိၾကပါလိမ္႕။ဘာနဲ႕မွ တုိင္းတာလုိ႕မရေအာင္ ခ်စ္တက္ခဲ႕ပါတယ္။သဘာဝ အလွတရားကုိ ရယ္ပါ။နံနက္ခင္း ၁၀ နာရီထုိးျပီ တဲ႕။ နားထဲမွာ ၾကားေနရတယ္။ေစာင္ျခဳံကုိ မဖြင္႕ရဲဘူး။ အေႏြးဓါတ္ေလး ေပ်ာက္သြားမွာစုိးလို႕။ကုိယ္႕စီက ရတဲ႕ အေႏြးဓါတ္ေလးရယ္ပါ။ ဒါနဲ႕တင္ မရ မက ထ ပစ္လိုက္တယ္။မ်က္လုံးကုိ တအားဖြင္႕လုိက္တယ္။အား.......... အလင္းေရာင္ .............အလင္းေရာင္.........ေၾကာက္ေနတယ္။နားထဲမွာ ၾကားလုိက္ရတယ္။
(၆)
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနဳိင္ငံေတာ္အလံကုိ အေလးျပဳေနၾကတယ္။က်ဆုံးေလျပီးေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင္႕ တကြ အာဇာနည္ၾကီးမ်ားကုိအေလးျပဳေနၾကတယ္။နဳိင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကုိ သံျပဳိင္သီဆုိေနၾကတယ္။ျမန္မာ႕ ေက်ာင္းသား သီခ်င္းကုိ ပီျပင္စြာ သီဆုိေနၾကတယ္။မထခ်င္ေသးဘူး။နဳိးထ သြားမွာကုိ ေၾကာက္တယ္။ အဲဒီသီခ်င္းေလးေတြကို နားေထာင္ရတာ အရသာ ရွိလို႕။ဘယ္အရာ နဲ႕မွ မလဲနဳိင္လို႕။လူ႕ဘဝဆုိတာ မေသခ်ာသလုိ ေနာက္ဘဝမွာ ဒီအသံေလးေတြ မၾကားရမွာ စုိးရိမ္လို႕ေနတယ္။ေအာ္ ...........ငါ႕ႏွယ္ေနာ္။
ခပ္တည္းတည္ပဲ အဲဒီသီခ်င္းသံၾကားရင္ သိတယ္မလား။က်ဳပ္စိတ္ကုိ ေျပာပါတယ္။ခပ္တည္တည္ပဲ။ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြၾကား ဆရာမေတြၾကား ျဖတ္ေလွ်ာက္ပစ္လုိက္တယ္။ခပ္တည္တည္ပဲေပါ႕။ဒါနဲ႕ပဲ ဆရာမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွဳတ္ဆက္သံၾကားလုိက္ရတယ္။ Good Morning ........ တဲ႕။ဟုတ္ျပီေပါ႕။က်ဳပ္လဲ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိဘူး။ဒါနဲ႕တင္ ဘာမွ ျပန္မေျပာလုိက္ဘူး။သူက ပဲ စ ျပီး ႏွဳတ္ဆက္စကားေျပာေပးပါတယ္ သူက ဘယ္သူ ေပါ႕ ဘယ္ဝါေပါ႕။ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ မ်က္လုံးမွာလဲ သူလို ကိုယ္လုိ ဘုမသိ ဘမသိ။ ကုိယ္လဲ သူတုိ႕လိုပါပဲ ဘုမသိ ဘမသိ။ေရာက္လာမွေတာ႕ မတက္နဳိင္ဘူး။အင္း ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မွာလဲ ငါရဲ႕တစ္သီး ပုဂၢလ တာဝန္ေတြက ဘာေတြလဲ ။ဘယ္အတြက္ ငါေရာက္လာတာလဲ။ ဘယ္စီကုိ ငါဆက္သြားရမွာလဲ။ တကယ္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ႕ နံနက္ခင္းေလးရယ္ပါ။အားလုံးကုိ ဆရာမ နည္းတူ ပါပဲ။ Good morning ....................လုိ႕မိတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။ဆက္ေရးပါမည္ မိတ္ဆက္ခြင္႕ျပဳပါ။