(၁)
ရာသီဥတုက ပူတာလား ကုိယ္တုိင္ပူေနတာလား
ဘာမဟုတ္တဲ႕ ရာသီကုိရိုးမယ္ဖြဲ႕
အဲဒီညက သူမရဲ႕တရားကုိ နာခဲ႕ရတယ္။
အဆင္မေျပပါဘူးအေမရယ္
စိတ္ဓါတ္ေတြက ဘာလို႕ဒီေလာက္ ပ်က္သားလြန္းတာလဲ
သားကုိသား ရွက္လုိက္တာအေမရယ္
နားေထာင္ရင္းနဲ႕ပဲ အေမ႕ရြာေလးကုိ
အိပ္မက္ပစ္လုိက္တယ္။
ေနာက္ျပီး သူတုိ႕ကုိ အားရလုိက္တာ
ေနာက္ျပီး သားကုိသားအားမရလုိက္တာ
ေမြးကတည္းက ဘာကိုမွ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မရွိခဲ႔ပါဘူး။
သူတုိ႕က အေရွ႕ဆုိရင္ လြယ္လြယ္နဲ႕ ေခါင္းညိမ္႕ခဲ႕ျပီး
အေနာက္ဆုိရင္ လည္း ဘာကိုမွ မစဥ္းစားခဲ႕မိဘူး။
ပညတ္တရား နဲ႕ ပရမတ္တရား မကြဲေသးသမွ်ေတာ႕
လည္ၾကဖုိ႕ပဲ ရွိတယ္(သံသရာမွာပါ)။
(၂)
တကယ္ကုိထူးျခားတဲ႔ျခားတဲ႔စိတ္တစ္ခု
ဆန္းလြန္းတဲ႔ အေတြးတစ္ခုအလုိလုိဝင္လာတယ္။
ည က ပုိျပီး အဓိပၸါယ္ရွိသြားသလို
ပုိျပီးေတာ႕လဲ အသက္ဝင္သြားတယ္။
အသက္မဲ႔ေနတဲ႕ ညေတြအတြက္ ေၾကနပ္ခဲ႕ပါတယ္
ဥပတိႆအရွင္ရဲ႕ ဆရာၾကီးကုိပဲ
အယူမွားေပမယ္႕ ေလးစားမိတယ္။
သူေမးတာရွင္းရွင္းေလး ပါ လူမုိက္နဲ႕ ပညာရွိ ဘယ္သူက မ်ားလဲ...တဲ႕
တပည္႕ျဖစ္တဲ႕ ဥပတိႆ က အမွန္တရားကုိရွာေဖြေနလို႕ထင္ရဲ႕
အမွန္အတိုင္းေျပာခဲ႕ပါတယ္ သူ႕ဆရာကုိ
လူမိုက္က မ်ားျပီး ပညာရွိေတြ နည္းနည္းေလးပါ တဲ႕။
(၃)
အဲဒီ နည္းနည္းေလးကုိ ဆက္ရွာရမလား
ဒါမွ မဟုတ္ ဒီလုိပဲ ...................ဆက္ျပီး မွိန္းေနၾကမလား။
ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႕ ဘယ္ေနရာ သြားသြား
ဘာလုပ္လုပ္ အခက္အခဲ ဒုကၡဆုိတာဘဝတစ္ခု ရလာကတည္းက
ကပ္ျပီး ပါခဲ႕ၾကတာကုိ ေမ႕ခ်င္ဟန္ေဆာင္ခဲ႕ၾကတာပါ။
သိသိၾကီးနဲ႕ မသိဟန္ေဆာင္ေနတာအဆုိးဆုံးၾကီးရယ္ပါတဲ႕။
သူ႕ရဲ႕ စကားေတြက ရွင္းလြန္းေတာ႕
က်ဳပ္ကုိက်ဳပ္ အေတာ္ေလး ရွဳပ္သြားတယ္
ဘာလုိလုိ နဲ႕ ကိုယ္အသက္ကုိ ျပန္ထုဆစ္ၾကည္႕မိေတာ႕
ဟာ အႏွစ္ သုံးဆယ္ေတာင္ ေက်ာ္ခဲ႕ပါလား။
လုပ္ခ်င္တာ ေလးေတြေတာ႕ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မွ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ
သိလုိက္တယ္။စိတ္ဓါတ္ကုိ အျမင္႕ၾကီးထိ လႊင္႕ပစ္လုိက္မိတယ္
အဲဒီ ညေလးမွာ ပါ။
တန္းဖုိး အၾကီးဆုံး အခ်ိန္ေတြကုိ
ေၾကမြသြားတဲ႕ စိတ္အပိုင္းအစေလးမ်ားနဲ႕ အတူ
ျပန္လည္ျပီး က်မလာေစဖုိ႕
က်ရာတာဝန္ကုိယ္စီမွာ ေၾကပြန္ၾကပါစုိ႕။
ရာသီဥတုက ပူတာလား ကုိယ္တုိင္ပူေနတာလား
ဘာမဟုတ္တဲ႕ ရာသီကုိရိုးမယ္ဖြဲ႕
အဲဒီညက သူမရဲ႕တရားကုိ နာခဲ႕ရတယ္။
အဆင္မေျပပါဘူးအေမရယ္
စိတ္ဓါတ္ေတြက ဘာလို႕ဒီေလာက္ ပ်က္သားလြန္းတာလဲ
သားကုိသား ရွက္လုိက္တာအေမရယ္
နားေထာင္ရင္းနဲ႕ပဲ အေမ႕ရြာေလးကုိ
အိပ္မက္ပစ္လုိက္တယ္။
ေနာက္ျပီး သူတုိ႕ကုိ အားရလုိက္တာ
ေနာက္ျပီး သားကုိသားအားမရလုိက္တာ
ေမြးကတည္းက ဘာကိုမွ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မရွိခဲ႔ပါဘူး။
သူတုိ႕က အေရွ႕ဆုိရင္ လြယ္လြယ္နဲ႕ ေခါင္းညိမ္႕ခဲ႕ျပီး
အေနာက္ဆုိရင္ လည္း ဘာကိုမွ မစဥ္းစားခဲ႕မိဘူး။
ပညတ္တရား နဲ႕ ပရမတ္တရား မကြဲေသးသမွ်ေတာ႕
လည္ၾကဖုိ႕ပဲ ရွိတယ္(သံသရာမွာပါ)။
(၂)
တကယ္ကုိထူးျခားတဲ႔ျခားတဲ႔စိတ္တစ္ခု
ဆန္းလြန္းတဲ႔ အေတြးတစ္ခုအလုိလုိဝင္လာတယ္။
ည က ပုိျပီး အဓိပၸါယ္ရွိသြားသလို
ပုိျပီးေတာ႕လဲ အသက္ဝင္သြားတယ္။
အသက္မဲ႔ေနတဲ႕ ညေတြအတြက္ ေၾကနပ္ခဲ႕ပါတယ္
ဥပတိႆအရွင္ရဲ႕ ဆရာၾကီးကုိပဲ
အယူမွားေပမယ္႕ ေလးစားမိတယ္။
သူေမးတာရွင္းရွင္းေလး ပါ လူမုိက္နဲ႕ ပညာရွိ ဘယ္သူက မ်ားလဲ...တဲ႕
တပည္႕ျဖစ္တဲ႕ ဥပတိႆ က အမွန္တရားကုိရွာေဖြေနလို႕ထင္ရဲ႕
အမွန္အတိုင္းေျပာခဲ႕ပါတယ္ သူ႕ဆရာကုိ
လူမိုက္က မ်ားျပီး ပညာရွိေတြ နည္းနည္းေလးပါ တဲ႕။
(၃)
အဲဒီ နည္းနည္းေလးကုိ ဆက္ရွာရမလား
ဒါမွ မဟုတ္ ဒီလုိပဲ ...................ဆက္ျပီး မွိန္းေနၾကမလား။
ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႕ ဘယ္ေနရာ သြားသြား
ဘာလုပ္လုပ္ အခက္အခဲ ဒုကၡဆုိတာဘဝတစ္ခု ရလာကတည္းက
ကပ္ျပီး ပါခဲ႕ၾကတာကုိ ေမ႕ခ်င္ဟန္ေဆာင္ခဲ႕ၾကတာပါ။
သိသိၾကီးနဲ႕ မသိဟန္ေဆာင္ေနတာအဆုိးဆုံးၾကီးရယ္ပါတဲ႕။
သူ႕ရဲ႕ စကားေတြက ရွင္းလြန္းေတာ႕
က်ဳပ္ကုိက်ဳပ္ အေတာ္ေလး ရွဳပ္သြားတယ္
ဘာလုိလုိ နဲ႕ ကိုယ္အသက္ကုိ ျပန္ထုဆစ္ၾကည္႕မိေတာ႕
ဟာ အႏွစ္ သုံးဆယ္ေတာင္ ေက်ာ္ခဲ႕ပါလား။
လုပ္ခ်င္တာ ေလးေတြေတာ႕ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မွ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ
သိလုိက္တယ္။စိတ္ဓါတ္ကုိ အျမင္႕ၾကီးထိ လႊင္႕ပစ္လုိက္မိတယ္
အဲဒီ ညေလးမွာ ပါ။
တန္းဖုိး အၾကီးဆုံး အခ်ိန္ေတြကုိ
ေၾကမြသြားတဲ႕ စိတ္အပိုင္းအစေလးမ်ားနဲ႕ အတူ
ျပန္လည္ျပီး က်မလာေစဖုိ႕
က်ရာတာဝန္ကုိယ္စီမွာ ေၾကပြန္ၾကပါစုိ႕။
0 comments:
Post a Comment