ဘဝက တုိတုိေလးတဲ႕။ဟုတ္လား မဟုတ္လား က်ဳပ္ျဖင္႕ မစဥ္းစားျဖစ္ေသးဘူး။ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ၊ မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ။ညီမွ်ျခင္း ၊ မညီမွ်ျခင္း ။ တူညီျခင္း ၊ မတူညီျခင္း ။ ဘာေတြ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ေနပါေစ။ေနာက္ဆုံးေတာ႕ ေလာကထဲမွာ ေနတဲ႕ က်ဳပ္တုိ႕ဟာ ေလာကဓံ ရွစ္ပါးထဲမွာ ၾကဳိက္သည္ျဖစ္ေစ ၊ မၾကဳိက္သည္ျဖစ္ေစ စီးေမ်ာၾက ရတာ ပါပဲ။ရွဳေထာင္႕မ်ဳိးစုံက အာရုံဆာေလာင္မြက္သိပ္ေနတဲ႕ စိတ္အလိုကုိ လိုက္ျပီးလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၾက။မလုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ၾက။လုိခ်င္တာေတြ လည္း ရတက္သလို ။မလုိခ်င္တာေတြဆုိလည္း ဒလေဟာ ဆုိသလုိပါပဲ။လူၾကီးေတြက ေကာင္းေစခ်င္လုိ႕ ေျပာဆုိ ဆုံးမၾက။လူငယ္ေတြက လုပ္ခ်င္တာကုိ လုပ္ၾက။အေပး နဲ႕ အယူ က မမွ်ခဲ႕ေလေတာ႕ကုိယ္႕ေကာင္းက်ဳိး အမ်ားေကာင္းက်ဳိးဆုိတာေတြ ထြက္သြားလုိက္ၾကတာ။
မျမင္ရက္ မရွဳရက္စရာပါပဲ။သိခဲ႕တဲက အသိေတြလည္း ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေတာ႕ ဘယ္ကစျပီးဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
ျဖစ္ကုန္ၾကရ။ကုိယ္ေခတ္နဲ႕ကုိယ္ေတာ႕ ကုိယ္မွာရွိသေလာက္လက္ခံေနၾကရတာပါပဲ။ေရေသာက္ျမစ္ေတြက ဆက္စပ္ေနၾကေတာ႕ ခ်ဳိတဲ႕ အာရုံေတြလည္း တစ္ခါ တစ္ရံမွာ ခါးသက္။ခါးတဲ႕ အရသာေတြဆုိလည္း ရံဖန္ ရံခါ ခ်ဳိျမိန္ၾကနဲ႕။လုိက္ေလ ေဝးေလဆုိတာ သိလာေတာ႕ ဘယ္ကုိမွ မလုိက္ခ်င္ေတာ႕ဘူး။ျမင္ရသမွ် ၾကားရသမွ် ဘာမွ ေကာင္းတာမရွိဘူး။အေျခအေနကုိ ေရြးခ်ယ္ရင္းနဲ႕ အေျခအေနက ကိုယ္႕ကုိျပန္ျပီးေရြးခ်ယ္
ေရြးခ်ယ္သြားတယ္။ဘယ္သူမွားတယ္ ၊ ဘယ္သူမွန္တယ္ဆုိတာ ဘယ္အတြက္ေၾကာင္႕မွ ေရြးခ်ယ္စရာမလုိ အပ္ေတာ႕ ဘာမွ မရွိေတာ႕သလိုေနပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။အသိေနာက္ကုိ စိတ္က မလုိက္နဳိင္ေတာ႕ အာရုံေတြေနာက္ကုိပဲ လိုက္ေနရတဲ႕ က်ဳပ္စိတ္ေလးသနားဖုိ႕ေကာင္းပါရဲ႕။ေနာက္အႏွစ္ ၅၀ က်ဳပ္တုိ႕ဘာျဖစ္ေနၾကမလဲ သိခ်င္လုိက္တာ။ဒီလို မျဖစ္နဳိင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ျပီး ေျပာတက္ ေတြးတက္လြန္းတဲ႕ က်ဳပ္စိတ္ကပဲ ပုံမွန္မဟုတ္တာလား။က်ဳပ္ကုိ က်ဳပ္လည္းမစဥ္းစားျဖစ္ဘူး။လူေတြတက္
မက္တဲ႕ အာရုံေတြမွာ က်ဳပ္လဲ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ထက္ေတာ႕မပုိတာ အမွန္ပါ။ရင္ဘက္ထဲမွာ သူခံစားေနသလို က်ဳပ္က ဘာလို႕ခံစားေနရတာလဲဗ်ာ။ဒီထက္ပုိဆုိးမယ္႕ အေျခအေနကုိမလုိခ်င္ၾကဆုံးပါပဲ။
ထက္တူခံစားခ်က္ေတြ ဘာလို႕တူေနရတာလဲ။ဇြတ္အတင္းၾကီး ဘာလို႕ေမ႕ဖုိ႕ၾကဳိးစားတာလဲ။စိတ္ကုိ စိတ္အတုိင္းထားလုိက္ၾကစုိ႕ဗ်ာ။နယ္ပယ္ေတြ မတူညီလုိ႕မခ်စ္ရဘူးဆုိတဲ႕နိယာမရွိတယ္ဆုိရင္လည္း ေျဖးေျဖးေလးေျပာၾကည္႕ေပးပါ။က်ဳပ္တုိ႕အၾကား ပါးပါးေလးျဖတ္ေလွ်ာက္မသြားေသးတဲ႕ အဆုိးေလာကဓံ မၾကဳံေသးခင္ သူူ႕ကုိ အားရပါးရ ျမင္ပါရေစ။မနာလုိမွဳ ဝန္တုိမွဳေတြဆုိတာ အပုိအလုပ္ေတြဆုိတာ သိပါတယ္။ ခ်စ္လို႕ ဝန္တုိတယ္ဆုိတာ ခ်စ္လို႕မနာလုိတယ္ဆုိရင္ အဲဒီ ခ်စ္ျခင္းတရား မတရားဘူးလုိ႕သက္မွတ္လုိက္ရင္
သိပ္ျပီးေတာ႕ အရုပ္ဆုိးသြားမွာကုိလည္းမလုိလားျပန္ဘူး။က်ဳပ္ရဲ႕ အိပ္မက္ေလး ရင္ဘက္နာသြားတာ ႏွစ္ခါရွိျပီ။သုံးခါေျမာက္ဆုိရင္ မေကာင္းေတာ႕ဘူး။သူက မုန္းခ်င္တာ ေမ႕ခ်င္တာဆုိရင္ေတာ႕လည္း။မသိစိတ္
မျမင္ရက္ မရွဳရက္စရာပါပဲ။သိခဲ႕တဲက အသိေတြလည္း ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေတာ႕ ဘယ္ကစျပီးဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
ျဖစ္ကုန္ၾကရ။ကုိယ္ေခတ္နဲ႕ကုိယ္ေတာ႕ ကုိယ္မွာရွိသေလာက္လက္ခံေနၾကရတာပါပဲ။ေရေသာက္ျမစ္ေတြက ဆက္စပ္ေနၾကေတာ႕ ခ်ဳိတဲ႕ အာရုံေတြလည္း တစ္ခါ တစ္ရံမွာ ခါးသက္။ခါးတဲ႕ အရသာေတြဆုိလည္း ရံဖန္ ရံခါ ခ်ဳိျမိန္ၾကနဲ႕။လုိက္ေလ ေဝးေလဆုိတာ သိလာေတာ႕ ဘယ္ကုိမွ မလုိက္ခ်င္ေတာ႕ဘူး။ျမင္ရသမွ် ၾကားရသမွ် ဘာမွ ေကာင္းတာမရွိဘူး။အေျခအေနကုိ ေရြးခ်ယ္ရင္းနဲ႕ အေျခအေနက ကိုယ္႕ကုိျပန္ျပီးေရြးခ်ယ္
ေရြးခ်ယ္သြားတယ္။ဘယ္သူမွားတယ္ ၊ ဘယ္သူမွန္တယ္ဆုိတာ ဘယ္အတြက္ေၾကာင္႕မွ ေရြးခ်ယ္စရာမလုိ အပ္ေတာ႕ ဘာမွ မရွိေတာ႕သလိုေနပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။အသိေနာက္ကုိ စိတ္က မလုိက္နဳိင္ေတာ႕ အာရုံေတြေနာက္ကုိပဲ လိုက္ေနရတဲ႕ က်ဳပ္စိတ္ေလးသနားဖုိ႕ေကာင္းပါရဲ႕။ေနာက္အႏွစ္ ၅၀ က်ဳပ္တုိ႕ဘာျဖစ္ေနၾကမလဲ သိခ်င္လုိက္တာ။ဒီလို မျဖစ္နဳိင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ျပီး ေျပာတက္ ေတြးတက္လြန္းတဲ႕ က်ဳပ္စိတ္ကပဲ ပုံမွန္မဟုတ္တာလား။က်ဳပ္ကုိ က်ဳပ္လည္းမစဥ္းစားျဖစ္ဘူး။လူေတြတက္
မက္တဲ႕ အာရုံေတြမွာ က်ဳပ္လဲ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ထက္ေတာ႕မပုိတာ အမွန္ပါ။ရင္ဘက္ထဲမွာ သူခံစားေနသလို က်ဳပ္က ဘာလို႕ခံစားေနရတာလဲဗ်ာ။ဒီထက္ပုိဆုိးမယ္႕ အေျခအေနကုိမလုိခ်င္ၾကဆုံးပါပဲ။
ထက္တူခံစားခ်က္ေတြ ဘာလို႕တူေနရတာလဲ။ဇြတ္အတင္းၾကီး ဘာလို႕ေမ႕ဖုိ႕ၾကဳိးစားတာလဲ။စိတ္ကုိ စိတ္အတုိင္းထားလုိက္ၾကစုိ႕ဗ်ာ။နယ္ပယ္ေတြ မတူညီလုိ႕မခ်စ္ရဘူးဆုိတဲ႕နိယာမရွိတယ္ဆုိရင္လည္း ေျဖးေျဖးေလးေျပာၾကည္႕ေပးပါ။က်ဳပ္တုိ႕အၾကား ပါးပါးေလးျဖတ္ေလွ်ာက္မသြားေသးတဲ႕ အဆုိးေလာကဓံ မၾကဳံေသးခင္ သူူ႕ကုိ အားရပါးရ ျမင္ပါရေစ။မနာလုိမွဳ ဝန္တုိမွဳေတြဆုိတာ အပုိအလုပ္ေတြဆုိတာ သိပါတယ္။ ခ်စ္လို႕ ဝန္တုိတယ္ဆုိတာ ခ်စ္လို႕မနာလုိတယ္ဆုိရင္ အဲဒီ ခ်စ္ျခင္းတရား မတရားဘူးလုိ႕သက္မွတ္လုိက္ရင္
သိပ္ျပီးေတာ႕ အရုပ္ဆုိးသြားမွာကုိလည္းမလုိလားျပန္ဘူး။က်ဳပ္ရဲ႕ အိပ္မက္ေလး ရင္ဘက္နာသြားတာ ႏွစ္ခါရွိျပီ။သုံးခါေျမာက္ဆုိရင္ မေကာင္းေတာ႕ဘူး။သူက မုန္းခ်င္တာ ေမ႕ခ်င္တာဆုိရင္ေတာ႕လည္း။မသိစိတ္
ရဲ႕ ေလဟာနယ္မွာ က်ဳပ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ဘယ္လုိပ်ံသန္းၾကမလဲ။က်ဳပ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကုိမွ ဘာလုိ႕လာျပီး ဒီလိုမ်ဳိးအျဖစ္က ဝင္လာရတာလဲ။ရူးရူးမုိက္မုိက္ခ်စ္ရမယ္႕ အခ်ိန္ေလးကုိမွ ေမွ်ာ္လင္႕ေနတဲ႕ က်ဳပ္ကုိ ေလးနက္မွဳေတြဘာလို႕ လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးတာလဲ။အိပ္မက္ထဲမွာ လွသေလာက္ အျပင္မွာဘာလို႕ အျဖစ္ဆုိးရတာလဲ။ဘာသာျပန္လို႕မရတဲ႕ ဝါက်ေတြနဲ႕ မေျခာက္လွန္႕ပါနဲ႕။ငါလည္းတစ္ေယာက္တည္း မေနတက္လို႕ပါ။သက္ဆုိင္သူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ။သူ႕ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြကုိပဲ လက္ခံၾကဳိဆုိနဳိင္သူျဖစ္ခ်င္ တယ္။
0 comments:
Post a Comment